Η έκθεση των οικογενειακών κειμηλίων της Οικίας Τζαβέλλα, αποτελείται από αντικείμενα ανεκτίμητης πνευματικής αξίας για τους απογόνους των Οικογενειών Τζαβέλλα και Μπότσαρη. Είναι κειμήλια που διεσώθησαν ταξιδεύοντας μέσα στον χρόνο από πατέρα σε γιο, κατά την διάρκεια όλων των αγώνων της Πατρίδας μας για την ανεξαρτησία της και την απελευθέρωσή της. Σύμβολα δόξας και περιφάνιας που κατόπιν δύο εκατοεντηρίδων, επέστρεψαν στην Πατρογονική γη των κατόχων τους, για να εκτεθούν ταπεινά στο Κοινό των Ελλήνων και των ξένων προσκυνητών.
Η οικογένεια Τζαβέλλα ευχαριστεί τον Κίτσο Κωνσταντίνου Μπότσαρη, που μοιράζεται μαζί μας αυτό το μοναδικό έργο, προς όφελος των νέων Γενεών.
Ξίφος Λάμπρου Τζαβέλλα και αργυρό μελανοδοχείο, δώρο του Αλή Πασά κατά την συνθήκη του 1793. Συνθήκη ταπεινωτική για τον Τύρανο που υπέγραψε με τους Σουλιώτες, μετά την μεγάλη ήττα που υπέστη από Αυτούς τον Ιούλιο του 1792. Τους επέστρεψε όλη την επικράτεια που είχαν απελευθερώσει με τους αγώνες τους και τους αποζημίωσε με μεγάλα χρηματικά ποσά και δώρα.
Ξίφη και πιστόλα του Πολεμάρχου Φώτου Λάμπρου Τζαβέλλα (1770-1809)Το Φυλακτό (Χαϊμαλί) του Φώτου Λάμπρου Τζαβέλλα με την ξυλόγλυπτη εικόνα του Αγίου Γεωργίου, που ήταν ο προστάτης των Σουλιωτών. Εξωτερικά το κέλυφος φέρει τον δικέφαλο Αετό του Βυζαντίου. Φυλακτό στο κάθε σπίτι που βρέθηκε η Οικογένεια μέχρι σήμερα, από τα χρόνια του Σουλίου.Καριοφίλι, Πάλα (σπαθί κυρτό) και πιστόλα του Νικολάου Φώτου Τζαβέλλα (1790-1872), αγωνιστού του 1821. Ο Νικόλαος γεννήθηκε στο Σούλι και έλαβε μέρος σε όλες τις μάχες κατά την δεκαετή Επανάσταση μαζί με τον αδελφό του Κίτσο Τζαβέλλα. Τα κειμήλια αυτά μας τα δανείζει για τις ημέρες της έκθεσής μας το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και είναι μεγάλη μας χαρά και τιμή. Τα κειμήλια είχαν δωρηθεί στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρία της Ελλάδος από τους γιους του Νικολάου Τζαβέλλα το 1914. Ευχαριστούμε πολύ το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο για την βοήθειά τους στην προσπάθειά μας και την άριστη συνεργασία τους μαζί μας. Πιστόλες και μαχαίρια του Κωνσταντίνου Κίτσου Μπότσαρη (1792-1853), αγωνιστού του 1821. Ο Κώστας Μπότσαρης, αδελφός του Μάρκου, έλαβε μέρος σε όλη την διάρκεια της Επανάστασης και διακρίθηκε σε πολλές μάχες, φτάνοντας στα υψηλότερα στρατιωτικά και πολιτικά αξιώματα.Τυφέκιο του Λάμπρου Δημητρίου Τζαβέλλα (1883-1959) των απελευθερωτικών πολέμων 1912-1913. Πολέμησε στο Κιλκίς, στο Αίπος της Χίου, στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων και στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα το 1914.Προσωπικά αντικείμενα και γράμματα δύο Ηρώων των οικογενειών του 1940. Του Κίτσου Κωνσταντίνου Μπότσαρη Πλοιάρχου και Κυβερνήτη του Υποβρυχίου Παπανικολής (1944-1945) και του Ιλάρχου Κωνσταντίνου Τζαβέλλα που σκοτώθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1940, στην Βόρειο Ήπειρο στις μάχες της Πρεμετής. Τα δύο περίστροφα είναι παλαιότερα. Το ένα είναι των πολέμων 1912-1913 του Λάμπρου Δ. Τζαβέλλα και το άλλο του Ατυχούς Πολέμου 1897 του Δημητρίου Νικολάου Τζαβέλλα, (πατέρας του Λάμπρου). Η επίσημη στολή του Θυελλώδους Ιλάρχου Κωνσταντίνου Τζαβέλλα (1908-1940), ο οποίος ύστερα από 11 νικηφόρες μάχες με την Ίλη του εναντίον των Ιταλών, έπεσε στην μάχη της Λυσίτσας λίγο πριν την Πρεμετή στις 2 Δεκεμβρίου 1940.Χειρόγραφα της εποχής των Σουλιωτών. Επιστολές και αποφάσεις της Κυβέρνησης σχετικές με τον τόπο εγκατάστασής τους, λίστες με τους διαμένοντες Σουλιώτες στην Ναύπακτο και το μοναδικό δίτομο χειρόγραφο της ιστορίας του Χριστόφορου Περραιβού, έκδοση του 1815 στην Βενετία.Μία εξαιρετική θεματική ενότητα στην έκθεση οικογενεικών κειμηλίων των δύο Οικογενειών είναι αυτή του 1940. Οι δύο οικογένειες έδωσαν Ήρωες σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες της Πατρίδας μας. Μοναδικό κειμήλιο της οικογενείας Κίτσου Κωνσταντίνου Μπότσαρη είναι η Πολεμική Σημαία του Υποβρυχίου Παπανικολής. Κυβερνήτης του το 1944-1945 ήταν ο Πλοίαρχος Κίτσος Μπότσαρης παππούς του κατόχου του μοναδικού αυτού κειμηλίου. Επάνω της φέρει όλα τα ονόματα και τις ημερομηνίες κατά τις οποίες υπηρέτησαν σε αυτό οι Κυβερνήτες του. Δεύτερος ήρωας της ενότητας είναι ο ίλαρχος Τζαβέλλας όπου στο σημείο εκτίθενται οι σπάθες του του Ιππικού και το Δίπλωμα Ευγνωμοσύνης. Θυσιάστηκε για την Πατρίδα στις 2 Δεκεμβρίου 1940 ηγούμενος της ίλης του, στις μάχες της Πρεμετής. Τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας και τον Πολεμικό Σταυρό Α’ Τάξεως.